Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007

Ιστιοπλοΐα

..εξάντληση?Ίσως..Στο προηγούμενο post ευχήθηκα καλό σκ ε?Σε μένα πάντως δεν έπιασε η ευχή.. βρέθηκα με πονόλαιμο και δέκατα που κατέληξε σε συνάχι και κωφαμάρα...Έχει περάσει μια εβδομάδα και ο πονόλαιμος ακόμα να περάσει..Παρόλα αυτά δεν πτοήθηκα και συνέχισα να κινούμαι με τους ίδιους ρυθμούς (λες αυτό να φταίει για την ατελή ανάρρωσή μου?)
To Σάββατο πραγματοποιήσαμε το παρθενικό ιστιοπλοικό μας ταξίδι- καλά μη φανταστείς κανένα υπερατλαντικό ταξίδι..από Καλαμάκι ίσαμε τον Πειραιά, δηλαδή στη διαόλου τη μάνα.. Να φυσάγαμε όλοι μαζί πιο γρήγορα θα πήγαινε!! Αλλά νομίζω ότι μου αρέσει το άθλημα, έχω νομίζω το κατάλληλο ύφος καθώς και ένα ολόκληρο πλήρωμα στις υπηρεσίες μου μιας και είμαι το μοναδικό θυληκό πάνω στο deck..:)



"Όρτσα τα πανιά ναύτες.."

Τριμάρισμα πανιών,μαντάρια,ξάρτια, τακ, τσίμα,σοφράνο, κτλ Ε όλο και κάτι έμαθα με μια φορά και μετά θα πάρουμε και το δίπλωμα και θα πηγαίνουμε βόλτες το καλοκαιράκι σε νησιά..Έτσι το φανταζόμουν αλλά τελικά έμαθα ότι για να σου νοικιάσουν χρειάζεται να έχεις εμπειρία και μερικά μαθήματα δε σε καλύπτουν -έχουν ένα μικρό point μιας που ούτε εγώ θα με εμπιστευόμουν. Κι έστω ότι αποφασίζεις να το πάρεις πιο ζεστά το θέμα και συμμετέχεις και σε αγώνες για να αποκτήσεις την εμπειρία- είναι πολύ πιθανό να σου βγει ο αδόξαστος καθώς και να μην ταιριάξεις με τα άτομα.. ΚΑΙ πες πάλι ότι ακολουθείς όλα τα βήματα και αποκτάς την πολυπόθητη εμπειρία, έχεις και στα χέρια σου το χαρτί με κοτσαρισμένο με μεγάλα γράμματα SKIPPER και αποφασίζεις να πας ταξίδι το καλοκαίρι..και τότε κάνεις την εξής απλή ερώτηση στον εαυτό σου (και στους άλλους) ΠΟΙΟΙ θα σε συνοδέψουν στην πρώτη σου απόπειρα "παλεύω μόνος με τα κύμματα ωσάν τον Βεσπούτσι"...Τελικά οι πρόθυμοι είναι πιο λίγοι από ότι φανταζόσουν - είτε επειδή σιχαίνονται τις συνθήκες είτε επειδή θεωρούν το ρισκο μεγάλο (άντε καλέ)- και από αυτούς οι μισοί δε θα μπορούν για τεχνικούς λόγους- άδεια, οικονομικά,κτλ- και με τους άλλους μισούς καταλήγεις ότι δε θα μπορέσεις να αντέξεις τη συμβίωση μαζί τους σε ένα περιορισμένο χώρο για πάνω από 2 μέρες -πόσο μάλλον για >7..Τα κουσούρια και οι παραξενιές ξαφνικά αποκτούν τρομακτικές διαστάσεις όσο στενεύει ο χώρος. Αν όχι λοιπόν φέτος σίγουρα κάποια χρονιά, μια επένδυση δηλαδή στο μέλλον..

Βρέθηκα και με φίλες για καφέ και παραλίγο να βάλω ρότα προς Βαρκελώνη τέλη Μαΐου..αλλά εντέλει μου το ακυρώσανε..κι είχα ανάγκη από ένα ταξιδάκι ρε γμτ..Όχι τίποτα άλλο γιατί με βλέπω να πήζω στη δουλειά το καλοκαίρι

"Έχω πέσει σε μια δίνη, και όλα γυρίζουν τόσο γρήγορα που έχω χάσει το κέντρο.."

3 σχόλια:

Tasis Plisis είπε...

Μια χαρα!!! (κανονισε και το ταξιδακι παντως ;))

zouri1 είπε...

καραβοκυρισσα

[Germanos] είπε...

δυσκολο χόμπι διάλεξες ....
και ακριβό .....