Κυκλοθυμία

2/5/2006

Κυκλοθυμική διάθεση..Μια εύθυμη, μια κατσουφιασμένη..Χαρά, θυμός, λύπη, ηρεμία..Το ένα διαδέχεται το άλλο και άντε πάλι από την αρχή! Οι ορμόνες παίζουν μπάλα με τους νευρώνες του εγκεφάλου, ανεβοκατεβαίνουν με τρελούς ρυθμούς και στο τέλος νιώθεις ότι φτάνεις τα όρια του παραλόγου, της τρέλας..

Εκνευριστικό, ναι αυτη ειναι η λέξη, που αρμόζει στην κατάσταση, όχι μόνο για τους άλλους αλλά και για σένα..Η αλήθεια είναι ότι ζητάς να σε καταλάβει κάποιος όταν εσύ αγνοείς την αιτία σου, τις διαθέσεις σου, το λόγο ύπαρξής σου! Ένα ατελείωτο, χαοτικό παιχνίδι που κυρίαρχός του μόνο ο εαυτός μας, το κέντρο του κύκλου, η πηγή και ο δέκτης των συναισθηματικών φορτίσεων, των σκέψεων,αντιλήψεων, των αντιδράσεων.., του κακού και του καλού..όλων!

Όταν εσύ είσαι η δράση, κάποιος θα αποτελέσει την αντίδραση και αντίστροφα...Κι αν μπορούσαμε να ελέγξουμε κάθε δράση μας, έχοντας δεδομένους τους αποδέκτες της και το περιβάλλον που τουε περιβάλλει, τότε θα γνωρίζαμε τις επιπτώσεις και τις πιθανές αντιδράσεις..Απλή φυσική! Όταν όμως οι δράσεις ξεφεύγουν απο τα όρια του ελέγχου, όταν η συμπεριφορά σου δε κινείται πάνω σε ράγες αλλά με αερόστατο, όταν οι πράξεις σου δεν είναι προσχεδιασμένες, δεν έχουν προλάβει να φιλτραριστούν, τότε οι αντιδράσεις που θα επιφέρουν είναι απρόσμενες..και είναι όλες πιθανές!
Τρέχεις να κρυφτείς, να σκεφτείς, να προσχεδιάσεις, γιατί έχεις μάθει να ελέγχεις... Τα απρόοπτα δε σου αρέσουν, γι αυτό και τα αποφεύγεις, και όταν το κέντρο ελέγχου χάνει την ισορροπία του, γλιστράει κάτω από τα πόδια σου το έδαφος, χάνεται η πραγματικότητα και αιωρείσαι πού? Νιώθεις χαμένη μέσα σε λαβυρίνθους χωρίς διέξοδο και ζεις με την εντύπωση ότι υπάρχει μία και σε περιμένει..είναι η ελπίδα της απόλυτης ευτυχίας.. Ουτοπία αυτή είναι η χώρα μας, αλλά τη στηρίζουμε με πεποίθηση!