Ιστιοπλοΐα

..εξάντληση?Ίσως..Στο προηγούμενο post ευχήθηκα καλό σκ ε?Σε μένα πάντως δεν έπιασε η ευχή.. βρέθηκα με πονόλαιμο και δέκατα που κατέληξε σε συνάχι και κωφαμάρα...Έχει περάσει μια εβδομάδα και ο πονόλαιμος ακόμα να περάσει..Παρόλα αυτά δεν πτοήθηκα και συνέχισα να κινούμαι με τους ίδιους ρυθμούς (λες αυτό να φταίει για την ατελή ανάρρωσή μου?)
To Σάββατο πραγματοποιήσαμε το παρθενικό ιστιοπλοικό μας ταξίδι- καλά μη φανταστείς κανένα υπερατλαντικό ταξίδι..από Καλαμάκι ίσαμε τον Πειραιά, δηλαδή στη διαόλου τη μάνα.. Να φυσάγαμε όλοι μαζί πιο γρήγορα θα πήγαινε!! Αλλά νομίζω ότι μου αρέσει το άθλημα, έχω νομίζω το κατάλληλο ύφος καθώς και ένα ολόκληρο πλήρωμα στις υπηρεσίες μου μιας και είμαι το μοναδικό θυληκό πάνω στο deck..:)

"Όρτσα τα πανιά ναύτες.."

Τριμάρισμα πανιών,μαντάρια,ξάρτια, τακ, τσίμα,σοφράνο, κτλ Ε όλο και κάτι έμαθα με μια φορά και μετά θα πάρουμε και το δίπλωμα και θα πηγαίνουμε βόλτες το καλοκαιράκι σε νησιά..Έτσι το φανταζόμουν αλλά τελικά έμαθα ότι για να σου νοικιάσουν χρειάζεται να έχεις εμπειρία και μερικά μαθήματα δε σε καλύπτουν -έχουν ένα μικρό point μιας που ούτε εγώ θα με εμπιστευόμουν. Κι έστω ότι αποφασίζεις να το πάρεις πιο ζεστά το θέμα και συμμετέχεις και σε αγώνες για να αποκτήσεις την εμπειρία- είναι πολύ πιθανό να σου βγει ο αδόξαστος καθώς και να μην ταιριάξεις με τα άτομα.. ΚΑΙ πες πάλι ότι ακολουθείς όλα τα βήματα και αποκτάς την πολυπόθητη εμπειρία, έχεις και στα χέρια σου το χαρτί με κοτσαρισμένο με μεγάλα γράμματα SKIPPER και αποφασίζεις να πας ταξίδι το καλοκαίρι..και τότε κάνεις την εξής απλή ερώτηση στον εαυτό σου (και στους άλλους) ΠΟΙΟΙ θα σε συνοδέψουν στην πρώτη σου απόπειρα "παλεύω μόνος με τα κύμματα ωσάν τον Βεσπούτσι"...Τελικά οι πρόθυμοι είναι πιο λίγοι από ότι φανταζόσουν - είτε επειδή σιχαίνονται τις συνθήκες είτε επειδή θεωρούν το ρισκο μεγάλο (άντε καλέ)- και από αυτούς οι μισοί δε θα μπορούν για τεχνικούς λόγους- άδεια, οικονομικά,κτλ- και με τους άλλους μισούς καταλήγεις ότι δε θα μπορέσεις να αντέξεις τη συμβίωση μαζί τους σε ένα περιορισμένο χώρο για πάνω από 2 μέρες -πόσο μάλλον για >7..Τα κουσούρια και οι παραξενιές ξαφνικά αποκτούν τρομακτικές διαστάσεις όσο στενεύει ο χώρος. Αν όχι λοιπόν φέτος σίγουρα κάποια χρονιά, μια επένδυση δηλαδή στο μέλλον..

Βρέθηκα και με φίλες για καφέ και παραλίγο να βάλω ρότα προς Βαρκελώνη τέλη Μαΐου..αλλά εντέλει μου το ακυρώσανε..κι είχα ανάγκη από ένα ταξιδάκι ρε γμτ..Όχι τίποτα άλλο γιατί με βλέπω να πήζω στη δουλειά το καλοκαίρι

"Έχω πέσει σε μια δίνη, και όλα γυρίζουν τόσο γρήγορα που έχω χάσει το κέντρο.."

Νησί και θάλασσα

Επιστρέψαμε και ανοίξαμε..Είχαμε πεταχτεί μέχρι το νησί για 4-5 μερούλες..ίσα ίσα που πήραμε μια ανάσα και φάγαμε ολίγον τον αγλαίορα (αλήθεια έτσι γράφεται..και τι σημαίνει άραγες?)
Βγήκαμε και ξενυχτήσαμε πολύ, χορέψαμε αρκετά και είδαμε την εκπληκτικότερη ανατολή..Ένας ουρανός ντεγκραντε με γαλάζιες,μωβ,μπλε,κόκκινες,άσπρες πινελιές και μια κάλμα θάλασσα απο κάτω να περιμένει να πάρει λίγο από το φως του ήλιου και να πετάξει το σκοτείνο της πέπλο- το μελαγχολικό..Η προσμονή της τόσο μεγάλη που οι γλάροι ανήσυχοι φτερούγιζαν σχηματίζοντας κύκλους στην επιφάνεια της, χωρις να τολμούν να την αγγίξουν.. Άφησα τη θέση μου και πήρα με βαριά καρδιά τα πόδια μου (και το αυτοκίνητο φυσικά) να ανέβω στο χωριό κι εκεί συνάντησα τον ήλιο φλογερό, στρογγυλό και κατακόκκινο σα ρόδι που μόλις είχε ξεπροβάλλει και χρωμάτιζε όλο τον ουρανό κόκκινο, το χρώμα της φωτιάς..

Γνώριμα μέρη και πρόσωπα, αλλά τα έθιμα είναι που δε τα βαριόμαστε δίνουν νόημα στην εορταστική διάθεση σε ανίθεση με το τυπικό του θέματος.. Επέστρεψα με γεμισμένες μπαταρίες και με πολλή διάθεση. Ξεκινήσαμε επιτέλους και με τον αδελφό μαθήματα ιστιοπλοΐας, και είχαμε την πρώτη συνάντηση μας..Την επόμενη εβδομάδα θα πάμε και την πρώτη βόλτα με το σκάφος που εύχομαι να με πάρει με καλό μάτι και να μη τη βγάλω στην κουπαστή διπλωμένη στα δύο.. Θάλασσα είναι κι αν μάθει πόσο τη λατρεύω θα με λυπηθεί.. Λίγο η αναλογία ανδρων-γυναικών με απασχολεί βέβαια 10-1..μήπως υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος?

Α κι έχω να σημειώσω ότι χθες ήταν μια φοβερή ανοιξιάτικη μέρα...τα δέντρα έχουν αρχίσει να βγάζουν τη χαρακτηριστική τους μυρωδιά που με τρελαίνει - πέρσι είχε συμβεί Μάη- είχε ήλιο, περπάτησα, πήγα για ψώνια, τέλειωσα με την απονεύρωση, πήγα στην τράπεζα, ήπια με φίλους και γέλασα πολύυυυ.. Βέβαια το μόνο μελανό σημείο είναι ο οικονομικός απολογισμός στο τέλος της ημέρας..360 ευρώ σε μια μέρα δεν είναι λίγα ε? Αν χρειαστεί ξανά οδοντίατρος θυμίστε μου να κάνω εξαγωγή- είναι πιο οικονομική:P

Άντε καλο σκ...

Rien de rien

Ζωή σα τριαντάφυλλο ή αλλιώς La Môme.. την είδα και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.. Φοβερή η ζωή της Edith Piaf, μοναδική και η ερμηνεία της Marion Cotillard που την ενσαρκώνει..Τα τραγούδια της σε ταξιδεύουν και το δάκρυ κυλάει αβίαστα -κανενός εξαιρουμένου. Γι αυτό καλό είναι να έχετε προμηθευτεί τη Softex ολόκληρη.

Κι ως μικρή εκκολαπτόμενη γαλλιδούλα- που θα θελα να είμαι- je souhais une merveilleuse soiree..

Non, rien de rien

Non, je ne regrette rien

Ni le bien qu'on m'a fait, ni le mal

Tout ça m'est bien égal

Non, rien de rien

Non, je ne regrette rien

C'est payé, balayé, oublié

Je me fous du passé

Avec mes souvenirs

J'ai allumé le feu

Mes chagrins, mes plaisirs

Je n'ai plus besoin d'eux

Balayés mes amours

Avec leurs trémolos

Balayés pour toujours

Je repars à zéro

Non, rien de rien

Non, je ne regrette rien

Ni le bien qu'on m'a fait, ni le mal

Tout ça m'est bien égal

Non, rien de rien

Non, je ne regrette rien

Car ma vie..Car mes joies..Aujourd'hui

Ça commence avec toi...

Δε θα πω περισσότερα, απλά δείτε την..

Όταν

Όταν όλα γύρω σου αλλάζουν κι εσύ μένεις ίδια..
Όταν τα λεπτά, οι στιγμές γίνονται πουλιά που ταξιδεύουν μακρυά..
Όταν τα μάτια υγραίνουν, τα τζάμια θολώνουν κι ένας κόμπος σε γεμίζει..
Όταν τα χρόνια που έζησες γίνονται μια τελεία και νιώθεις μικρός..
Όταν οι άνθρωποι "σου" απέπλευσαν από το λιμάνι..
Όταν σε εκνευρίζει το ενδιαφέρον τους αλλά το επιζητάς..
Όταν ψάχνεις για μια όποια αγκαλιά αλλά τελικά ζητάς ΤΗΝ αγκαλιά..
Όταν για όσους νοιάστηκες έχουν φύγει..
Όταν όσοι νοιάζονται τους απομακρύνεις..
Όταν δεν έχεις να δώσεις αλλά και δεν παίρνεις..
Όταν ξυπνάς με τον ήλιο και κοιμάσαι με τη θλίψη..
Όταν δε τραγουδάς γιατί ντρέπεσαι τη φωνή σου..
Όταν δε μπορεις να χαλαρώσεις,εστω κι αν έχεις πιει
Όταν η φωνή σου δε διεισδύει μέσα σου, μέσα τους..
Όταν οι απαντήσεις είναι συμβατικές..
Όταν ο έρωτας είναι συμβατικός..
Όταν νιώθεις ότι πνίγεσαι στο χώρο σου..
Όταν φοβάσαι..
Όταν τα μάτια είναι γυάλινα και οι άνθρωποι δε νιώθουν
Όταν θες να βουλιάξεις σιγα σιγα στο καυτο νερο μέχρι να καλύψει κάθε κύτταρο σου, να σφαλίσει τα βλέφαρα σου..
Όταν η φλόγα του κεριου σου τρεμοπαίζει και συ κινείσαι στο ρυθμό της..
Όταν η απογοητευση σου χτυπάει την πόρτα επίμονα..
Όταν ακούς τα ίδια και τα ίδια τραγούδια..
Όταν θες να αδειάσεις, να ταξιδεψεις, να φυγεις..
Όταν νυστάζεις συνεχώς..

..λες καληνύχτα και ελπίζεις στην καλή μέρα..