Τρίτη, Δεκεμβρίου 05, 2006

Βόλος

Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου..Απλά είχα καιρό να γράψω. Από την άλλη έτσι είμαι τελευταία, όλα συγκεχυμένα και η σκέψη δε μπορεί να συγκεντρωθεί..Όποτε πάω να κάνω μια θετική σκέψη πιάνω τον εαυτό μου να με επαναφέρει στη μαύρη διάσταση των πραγμάτων. Και αντίθετα πιο έντονο το φαινόμενο της αποφυγής σκέψης λυπητερών δρωμένων..Είναι περίοδος άρνησης και φυσικής άμυνας ή όχι..Είναι η πρώτη φορά που δε μπορώ να με ερμηνεύσω, να με εξηγήσω και αφού δε μπορώ εγώ κανείς άλλος επίσης! Σαν το ημίτονο νιώθω, άλλοτε πάνω και άλλοτε κάτω από τον άξονα χ αλλά πάντα στο σύνολο 0(μηδέν). Από την άλλη τι έχει το μηδέν μια χαρά νούμερο στρογγυλό, ισορροπίας, είναι ίσως το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς..Η ζωή τελικά κάνει κύκλους, κι επανέρχεσαι στο ίδιο σημείο, αλλά αυτήν τη φορά έχω επανέλθει με μια μικρή δόση εμπειρίας και γνώσης του σημείου..Δε με φοβίζει όπως πρώτα, αλλά υπάρχουν στιγμές που με φοβίζει ο εαυτός μου..

Πήγα Βόλο και λίγο Πήλιο- Μηλιές και Μακρυνίτσα..Λάτρεψα τα τσιπουράδικα στην παραλία του Βόλου, με τους απίστευτα φτηνούς και χορταστικούς μεζέδες, και τους πιο ευγενικούς ανθρώπους που έχω συναντήσει..Λάτρεψα το Art Cafe στην Μακρυνίτσα, που ήταν ένα μικρό δωμάτιο με πέντε τραπεζάκια, ένα τζάκι κι ένα παράθυρο να κορνιζάρει τη δύση του ηλίου πίσω από τα βουνά, 2 καρέκλες κρεμασμένες από το ταβάνι και μια κούκλα κρυμμένη στο φωτιστικό και να κάνει αισθητή την παρουσία της μόνο μέσα από έναν χρυσό καθρέφτη..Αγόρασα κάστανα με σοκολάτα για τη μητέρα μου, τσιπουράκια ατομικά για το γραφείο και για μένα και μια μινιατούρα αγγελάκι με πούπουλα για φτερά - που δε ξέρω ακόμα σε ποιον θα το δώσω..

Έχω απίστευτη διάθεση να γελάσω και να κλάψω, αλλά μερικές φορές η σιωπή υπερτερεί και τα σβήνει όλα.

10 σχόλια:

Unknown είπε...

ωραία είναι στα μέρη αυτά..εμένα μου έχει καρφωθει η Καστοριά για ένα λόγο ανεξερεύνητο!

sorry_girl είπε...

Να σου πω..νομίζω οτι αυτά χρειάζονται..επαναπροσδιορίζεις τις ανάγκες σου.
Φιλάκια!

tsitas είπε...

Χμμμ... Βρίσκεσαι σε "φάση" ή είναι ιδέα μου..; Ξεκίνησε κατά τον Άυγουστο ή μου φαίνεται..;
Όπως και να 'χει, έχεις δίκιο ότι η ζωή κάνει κύκλους. Είναι σαν τους οικονομικούς κύκλους, που πότε έχουμε άνοδο της οικονομικής δραστηριότητας και πότε ύφεση. Η μετάβαση από την ύφεση στην άνοδο απαιτεί χρόνο, και φυσικά υπομονή!
Εγώ προτείνω να προσπαθήσεις να περιορίσεις τη σιωπή και να εκφράσεις τη διάθεση σου για γέλιο ή κλάμα! Ακόμα και το κλάμα καλό είναι... Καθαρίζουν τα μάτια...

Ανώνυμος είπε...

kai to xesimo episis, katharizei to kolantero

toolman είπε...

ελα mari εγώ ήμουν ο κολος, πήρα την πρωτοβουλία να σατιρίσω λίγο το ποστ σου μπας και γελάσεις γιατί είσαι πολύ πεσμένη ρε αδερφάκι μου τον τελευταίο καιρό.
δεν είχα καμία διάθεση ειρωνείας, για αυτό μη το πάρεις στραβά.
αν έκανα μαλακία, ζητώ συγγνώμη.

Mari-R1 είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧ τοολμαν καλά η αλήθεια είναι ότι στην αρχή όταν είδα το kolos λέω τι μλκς αλλά μόλις διάβασα ότι είσαι εσύ χαλάλι σου, γαμήθηκα στα γέλια να σαι καλά..
τσίτα ναι αλλά πάλι καλά η φάση περνάει γρήγορα..από γέλιο καλά πάμε..από κλάμα όμως?
σορρυ κοπελίτσα που δεν είχα χρόνο να πω ένα γεια..σε φιλώ διπλά!
cherry..μπορεί η μοίρα σου να σε καλεί στην Καστοριά..u never know τι θα συναντήσεις..Πάντως αν θες παρέα για εξερευνήσεις μέσα..

toolman είπε...

:)

zouri1 είπε...

παλι στον Βολο πηγες?

Mari-R1 είπε...

nai pali...giati pote eixa ksanapaei?:P kai milas esy poy exeis gyrisei tin ellada + to ekswteriko x 10?

Epsilon είπε...

Καλά είναι τα ταξίδια, βλέπεις καινούργια μέρη, ανασυντάσσεσαι και βγάζεις όμορφες φωτογραφίες που μετά από 50 χρόνια θα είναι μουσειακές :-Ρ. Χαίρομαι που πέρασες όμορφα κοριτσάκι!