Εξομολόγηση

Το σκ ήρθε κι έσβησε..Το ταξίδι μου θα είναι από εκείνα τα αλησμόνητα, οι φωτογραφίες ήταν περιττές, αφού τα αποτύπωσα όλα στο φιλμ της μνήμης μου . Το έζησα σαν παρόν δεν ήθελα να το σκέφτομαι σαν παρελθόν, και οι φωτογραφίες θυμίζουν λίγο από παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι δε μπορώ να περιγράψω το νησί γιατί πλημμυρίζω από συναισθήματα και το μόνο που μένει σαν απόηχος όταν οι εικόνες σβήνουν είναι η αγάπη.
Νομίζω ότι συγκρίνεται με το πρώτο μας καλοκαίρι στην Ιεράπετρα..Ή μάλλον δε συγκρίνεται γιατί καθένα ταξίδι μας είναι μοναδικό, γιατί έχει περάσει τόσος καιρός και όμως με κάνεις και νιώθω ...
Ήθελα να μπορούσα να σταματήσω το χρόνο σε μια στιγμή και να κρατούσε για πάντα, ήθελα να μπορώ να χωρέσω σε λέξεις όσα με κάνεις και είμαι μαζί σου..

Ρόδο με την Παλιά Πόλη και το κάστρο σου,Λίνδο με τα σοκάκια σου και τη θέα σου, Φαληράκι με την τρέλα σου, Πρασονήσι με τον άνεμο σου και την παραλία σου,Μαριτσά με την γραφικότητά σου και τους μεζέδες σου, παραλία που μας πήρες στην αγκαλιά του Μορφέα, μεθυσμένο ζευγάρι Άγγλων που σας οδηγήσαμε στο ξενοδοχείο σας, Ηλιόπουλε με το γέλιο σου,μπάρμαν με τα σφηνάκια σου,φαντάροι απανταχού παρόντες και Λούλα (το αμαξάκι μας) σας ευχαριστώ αλλά πιο πολύ ευχαριστώ εσένα..

πσ κι όμως τίποτα δεν το περιγράφει