Πήλιο

Το τριήμερό μου εμένα δε θα μου το χάλαγε κανένας καιρός, καμία μουρμούρα, κανένα εμπόδιο..Αν και προτιμούσα να πάω κάπου όπου δε θα χρειαζόταν να οδηγώ τόσες ώρες και είχα μια ανησυχία για τη σύνθεση της παρέας αλλά τελικά το τοπίο και η φύση η ίδια με αποζημίωσαν.. Βροχή και σύννεφα εναλλάσονταν συνεχώς με ήλιο και ξαστεριά..Περίεργος καιρός, περίεργη και η διάθεσή μου. Το μόνο σίγουρο ότι ξέφυγα από τη τσιμεντούπολη,πήγα στη θαλασσούπολη και στην πρασινούπολη και γέμισα πνευμονια,αλμύρα και μπαταρίες..Ζήλεψα το νέο ζευγάρι που είχε τα ενοικιαζόμενα με αυτή την καθημερινή γι αυτούς θέα, γλυκύτατοι άνθρωποι και εξυπηρετικοί. Ταξίδεψα με τα σύννεφα και πλανήθηκε το βλέμμα μου στο απέραντο γαλάζιο, μόνο θάλασσα, να γυρνάω το βλέμμα μου και να αντικρύζω μόνο μπλε και γαλάζιο και λίγο άσπρο να σπάει τη μονοτονία..και το πρωι η λεπτη διαχωριστική γραμμή που χωρίζει το επίγειο με το επουράνιο έμοιαζε να εξαφανίζεται και τα πάντα είχαν γίνει ένας γαλάζιος πίνακας ζωγραφικής, μεγαλειώδες έργο τέχνης και άγνωστος ο καλλιτέχνης..

Ταξίδι στη θάλασσα

Καράβι μου τα σύννεφα

Προορισμός μου μοναδικές μπλε παραλίες

Συνταξιδιώτες μου πολλοί

Σκοπός μου να εξερευνήσω το καινούργιο

Οργή και θυμός να γίνουν κύμα

Η θλίψη μου να γίνει μαύρο σύννεφο και η σκέψη μου ήλιος φωτεινός

Τέλος μου κι αρχή να γίνουν νύχτα και φως του φεγγαριού να με οδηγήσει.