Μια ιστορία με 5..

..λέξεις μου ζήτησε ο Zouri να σας πω και μιας έχω αποσυρθεί αρκετό καιρό είπα να το δοκιμάσω! Λοιπόν τι μπορεις να σχηματίσεις με αυτες τις ρημαδολέξεις: Πανιωνιος,αριστερα,εξεγερση,παραγαδι,μεγαλε Zouri.!!

Ήταν μια φορά, ένα αγόρι - ας τον πούμε Ιάσωνα μιας και μ αρέσει το όνομα, όχι αυτόν με το χρυσόμαλλο δέρας-αλλά είχε χρυσά μαλλιά σαν τις ακτίνες του ήλιου και φεγγοβολούσε. Οι γονείς του ήταν περηφάνοι για το γιοκα τους, ο οποίος εκτός από πανέμορφος ήταν και σπίρτο-στον αέρα πουλιά που λένε, από αυτά που πετάνε καλέ.. Έτρεφαν λοιπόν μεγάλες προσδοκίες - και λογικό- του στυλ: "Οταν μεγαλώσει θα γίνει μεγαλοδικηγόρος ή γιατρος κι όχι κανένας αποτυχημένος-αγγλιστί looser- ή κανένας ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου" , έλεγε και ξανάλεγε ο πατέρας του, που αν και ορκισμένος Ολυμπιακός, αποτελούσε υπόδειγμα αξιοπρέπειας και τιμιότητας στο νησί που μεγάλωσε, και δεν είχε δώσει ποτέ σε κανέναν αφορμή να τσακωθεί μαζί του..Ακόμα και με τη γυναίκα του παρόλο τη γκρίνια και τη μουρμούρα της "Τα ψώνια γιατί είναι ακόμα έξω από το ψυγείο?","Μη ροχαλίζεις δε μπορώ να κοιμηθώ","Αντε που θες να πας και για παραγάδι, κανένας ψαράς είσαι?Για γκομενιτσες πάτε..", "Δε σου είπα να πας αριστερά?Γιατί έστριψες δεξιά?" ποτέ δεν είχε χρειαστεί να κάνει την προσωπική του εξέγερση, γιατί πάντα έφερνε στο νου του τη μορφή του γιου του και ευθυς αμέσως όλες οι έγνοιες του διαλύονταν σα σύννεφα μετά από βροχή που τα διαλύει το ουράνιο τόξο..
Μια μέρα όμως ο Ιάσωνας του σκάει το παραμύθι..
"Το αποφάσισα θέλω να γίνω τερματοφύλακας!"
Τριπλό εγκεφαλικό ο πατέρας.."ΤΙΙΙ αγόρι μ'?" "Μα τι ιδεα 'ν' τούτη?ποιος σου την κάρφωσε, πες μου και θα τον σκίσω στα 2, τον άτιμο, τον μπάσταρδο, το τσογλαν' "
"Μην το βρίζεις πατέρα, είναι μεγάλη μορφή.."
"Μη συνεχίζεις με τον ελεεινό, τον τρισάθλιο, τον απατεώνα..Ποιος ξέρει πως σε ξεγέλασε, τι σου ταξε...Φαντάζομαι θα σου πιπλισε το μυαλό με δόξα, λέφτα και γυναίκες,ε? "
"Η αλήθεια είναι ότι τα χει όλα, αλλά δε χρειάστηκε να πει τίποτα..ξέρεις πρόκειται για τον Zouri"
"Eμ δε μ το λες από την αρχή...Τώρα είναι που δε θα τον λυπηθώ.." ούρλιαξε και πήρε την καραμπίνα του τρέχοντας έξω από το σπίτι "που θα πάει θα τον πετύχω και τότε.. θα τους τις ανάψω..μπαμ και κάτω!"
Ω μεγάλε Zouri τι σου ΄μελε να πάθεις, αλλά οι μεγάλες προσωπικότητες έχουν και τα ρίσκα τους.. (Αλλά από την άλλη ήρθε και η ώρα της δικαίωσης, να μάθεις να μη παρασύρεις άβγαλτα αγοράκια στα δικά σου βήματα...χα:))
Αυτά..άντε γράψαμε και μια βλακειούλα, χασαμε και λίγο χρόνο, τώρα που το ξαναδιαβάζω μλκ είναι αλλά αυτό μου βγήκε..
Λέξεις που θέλω να διαβάσω: Μωβ, πανιά, χείλη,χορεύοντας, άρωμα
Προσκαλώ όλους από τη λίστα δεξιά αν τους εμπνέει να γράψουν κάτι..γιατί δε μ αρέσει να ψυχαναγκάζω -τς τς..Αντε καλό ξήμέρωμα