Είναι φορές

Είναι φορές που ο ήλιος καίει τη σάρκα σου, η αλμύρα δεν αφήνει να ανοίξεις τα μάτια σου και ένα εκτυφλωτικό φως έχει μπει στα βλέφαρα σου..

Είναι φορές που ο ήχος από τα κύμματα δεν είναι αρκετός, τα βότσαλα παίζουν πόλεμο με το νερό κι εύχεσαι ο αέρας να μη σταματήσει ποτέ..

Είναι κάποιες φορές που τα πρόσωπα που συναντάς είναι λίγα αλλά για σένα τόσο πολλά, τα παιδικά χαμόγελα που σε κερδίζουν, τα χαμόγελα των ανθρώπων που ζωντανεύουν στις παιδικές σου μνήμες και κάποια άλλα άγνωστα χαμόγελα, απρόσμενα κι αναπάντεχα..

Είναι φορές που το χάδι στο σκύλο δε φτάνει, η γάτα ζητάει όλη σου την προσοχή, οι χήνες απλά τροφή και εσύ παίζεις απλά μαζί τους και τους κλείνεις το μάτι..

Είναι φορές που δε θες να επιστρέψεις, να χαθείς σε μια γαλαζοπράσινη θάλασσα, να σε καταπιεί κι αυτός να είναι ο πιο γλυκός θάνατος..

Ο ήλιος έδυσε για άλλη μια μέρα, αλλά κάθε πότε κοιτάς τον ήλιο? Κόκκινο βαθύ χύθηκε στους ουρανούς χθες..και λες ο ήλιος θα ματώνει για τη φυγή σου..

Γυρνώ και φέρνω άμμο μέσα στα παπούτσια μου, θάλασσα στο μαγιό μου, βότσαλο που μάζεψα, γλυκάκια από το νησί, ήρεμο πρόσωπο και ένα χαμόγελο γαλήνιο..Το απλό είναι και το πιο όμορφο..