Τρίτη, Σεπτεμβρίου 25, 2007

Γειαααα..(μακρόσυρτο και καθαρό)

Απλά πέρασα να πω γεια...
Έχω τόσα που έτρεξαν,τρέχουν και θα τρέξουν (γενικά τόσο τρεχαλητό, ούτε στίβο να έκανα..) που άλλα είχα στο μυαλό μου να γράψω κι άλλα προλαβαίνω..'
Να θυμάμαι από αυτή την περίοδο:
1. Τις φωτιές που με μαύρισαν - οι ασυνείδητοι!
2. Τις εκλογές που τους μαύρισα - συνειδητά!
3. Το μαύρισμα που το χάνω - και μαυρίζει η ψυχή μου με το καταχείμωνο που πλησιάζει αδυσώπητο και δαγκωτό.
4. Τα απίστευτα μαύρα μάτια μιας Τουρκάλας από χθες- άσχετο αλλα ταίριαζε με το χρώμα.
5. Το μαύρο μου το χάλι που τριγυρνάω σα ράκος (και τρελά αγχωμένη) από δουλειά-σχολή-ποτό-δουλειά-σχολή,κτλ
6. Αυτούς που με σκοτείνιασαν και εδώ ταιριάζει κάτι σε μαύρο λάκο και φίδια- αλλά ας μη γίνουμε γραφικοί
7. Τα κλειστά βλέφαρα και το μαύρο απο τις μελανιές μπράτσο, σε ένα κατά τ άλλα "άσπρο" περιβάλλον.
Αλλά επίσης να θυμάμαι
1. Το άσπρο από τα καθημερινά μικρά και μεγάλα χαμόγελα- και είναι πιο πολλά από όσα περιμένεις,λες και πολλαπλασιάζονται.
2. Το κίτρινο και το μωβ - έτσι απλά :p
3. Μια κόκκινη μπύρα, πράσινα mohitos και πολλά Amaretto με καλή παρέα.
4. Το ροζ,κοραλί και τα χρώματα του ουράνιου τόξου που απόφασισε ο bro να υιοθετήσει ως νέες επιλογές μόδας για τη ΔΙΚΗ του γκαρνταρόμπα (Έπρεπε να το αναφέρω ως κοσμοϊστορικό γεγονός- και πάλι λίγη έμφαση έδωκα!).
5. Τα αστράκια της αϋπνίας και της κούρασης (σαν και αυτά που βλέπω τώρα δηλ) που αποτελούν οιωνούς για βαθιά και πολύχρωμα όνειρα..-αν και παράδοξο και αντιφατικό=αλήθεια
6. Τα χρώματα της ψυχής, που δεν είναι μονοδιάστατα, δεν κινούνται σε έναν άξονα, αλλά ταξιδεύουν, κουράζονται, ξαποσταίνουν, πεισμώνουν, οργίζονται, συγκινούνται, εκφράζονται και πότε- πότε ελπίζουν..και αυτό μόνο με λευκό περιγράφεται.

Άντε bonnuit/bonjour/bonsoir και όλα τα γαλλικά που ξέρω..;)

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 07, 2007

Blogo/Ψυχο- Αναζητήσεις

Το καλοκαίρι έχει επιφέρει αποσυντονισμό σε πολλούς τομείς..Πριν ζητάγαμε απεγνωσμένα τη χαλάρωση,τη ξεκούραση, το άδειασμα μυαλού,άγχους, της παραμικρής σκέψης που θα σε προβληματίσει, αναζητούσαμε ήλιο,καφέ στο μπαλκόνι, ταβερνάκι δίπλα στην ακροθαλασσιά, λίγο κρασί και το αγόρι σου/κορίτσι σου..

Κι ενώ έχουμε φορτίσει μπαταρίες που πιστεύουμε ότι θα κρατήσουν τουλάχιστον για το φθινόπωρο-κάτι σαν energizer..αυτές που διαρκούν περισσότερο-, έρχονται και σκάνε μια αλληλουχία γεγονότων που μόνο χαλαρούς κι απαθείς δε μας αφήνει..Κι επειδή μπήκαμε λίγο απότομα, τι λίγο δηλαδή σα να μας πιάνουν από το σβέρκο και να μας βουτούν το κεφάλι σε μια λεκάνη-το περιεχόμενο της το αφήνω στην άγρια φαντασία σας- είναι χειρότερο κι από πριν που είχαν συσσωρευτεί τα νεύρα και η κούραση ενός ολάκερου χρόνου, αλλά τουλάχιστον αντικρύζαμε τις πρώτες ακτίνες του ελπιδοφόρου καλοκαιριού μας..Τώρα δηλαδή περιμένουμε τι?Τα Χριστούγεννα? Τώρα που είχαμε φορεμένα ακόμα τα αληθινά μας χαμόγελα, μας τα πάγωσαν..Δεν είναι τυχαίο που μέσα στην τελευταία εβδομάδα οι περισσότερες αναζητήσεις που επέστρεφαν το υποφαινόμενο blog ήταν με τη λέξη "Κυκλοθυμία".(όπως και η λέξη "γόβες" - καλά αυτό μάλλον γιατί αρχίζει πάλι και χειμωνιάζει-->κρύο-->κλειστό παπούτσι, αν και πάλι δεν καταλαβαίνω τη μανία με τις γόβες, σας λέω για τρελή αναζήτηση..από γυναίκες, υποθέτω δηλαδή) Ας γυρίσω στην κυκλοθυμία, που με απασχολεί..Δεν είναι τυχαίο λοιπόν όταν τις τελευταίες μέρες που σε κατακλύει αυτή η έντονη ανακύκλωση συναισθημάτων να συνειδητοποιείς ότι αρκετοί ψάχνονται για το ίδιο σύμπτωμα- τη στιγμή που κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είχε πάψει να εμφανίζεται στις αναζητήσεις.. Επομένως και με αποδείξεις, είμαστε έτοιμοι να φύγουμε πάλι, αλλά δε βρίσκουμε τη γαμω-πόρτα, κάποιος κλείδωσε και πέταξε το κλειδί.

Πολλοί φέτος έχουν πάρει θέση ή έστω τους απασχολεί η πολιτική σκηνή...και έστω κι αν αποφασίσουν τη διέξοδο του άκυρου/λευκού/αποχής θα είναι επειδή δε βρίσκουν κάτι καλό/καλύτερο να ψηφίσουν, αλλά τουλάχιστον θα το έχουν επεξεργαστεί/αναλογιστεί..και εύχομαι να μην είναι επειδή "βαριέμαι" ή "όλοι παπάρες είναι" και τέλος..

Τέλος, λοιπόν, παρόλο που προσπάθησα απεγνωσμένα να βρω παρέα για ΣΚ στο νησί, όλων η ψυχολογία είναι πεσμένη, οι υποχρεώσεις (μπλιαχ για λέξη) αυξημένες κι εγώ πλέον εξαντλημένη..Κρίμα γιατί ένα ταξιδάκι θα μας γέμιζε για λίγο ακόμα..γιατί έρχονται δύσκολες εποχές.

Κι επειδή ανέφερα μερικές λέξεις κλειδιά επιβάλλεται να καταγράφω τις πιο αστείες/παράξενες αναζητήσεις που έχουν οδηγήσει εδώ..Πραγματικά άξιον απορίας..
-"ΚΟΛΟΣ ΦΩΤΟ"
-"'Ατριχο αγοράκι"
-"kolantero"

μόνο από αυτες τις 3 λέξεις μπορεί να υποθέσει κανείς ότι το blog είναι πορνογραφικού-homo κυρίως- χαρακτήρα που έχει στόχο να προωθήσει -πάντα με διαφάνεια-φωτογραφίες, αγγελίες και γνωριμίες και ό,τι ήθελε προκύψει, αβάδιστα στο χώρο σας..

Τώρα πώς γίνεται να νυστάζω από τις 22.00 που μπαίνω σπίτι και ακόμα να είμαι ξύπνια 03.20..Αύριο να θυμηθώ να πιω το πρωινό μου, χτυπημένο σε μπλεντερ, φρέσκο αιματάκι και να μη με δει ο ήλιος..

Τέλος- χμ μάλλον το ξαναείπα το τέλος, αλλά δε γαμιέται- δε μπορώ να καταλάβω μερικά στερεότυπα του στυλ ..Η γυναίκα δε βρίζει, η γυναίκα δεν είναι ακατάστατη, η γυναίκα θέλει γενικά να παντρευτεί, γκρινιάζει και τα πρήζει..Τα αντίστοιχα ή κάποια άλλα για τον άντρα.. Δεν πιστεύω ότι ανήκουμε όλοι σε μαζικοποιημένες κατηγορίες, γιατί θα ήταν θλιβερό..Από την αλλή θα ήταν ακόμα πιο θλιβερό αν όποια θέση ή στάση ζωής υιοθετούσαμε, το κάναμε για να διαφοροποιήθουμε από το στερεότυπο και για λόγους αντίδρασης..Πάντως δηλώνω ότι καπνίζω - ναι τελικά υπέκυψα πάλι-, πίνω -όχι και κάθε μέρα- πολλές φορές και μόνη μου, βρίζω ενίοτε για πλάκα ή τον άγνωστο χ , είμαι ακατάστατη και γενικά δεν είμαι το πρότυπο γυναίκας για σπίτι (μου το χουν πει και αυτό..) ..αλλά μπροστά στην πληθώρα, τον καταιγισμό, κατακλυσμό των θετικών, λαμπρών, εξαίσιων σημείων μου, τα προαναφερθέντα φαίνονται καμμένο κλαδί σε άπειρες εκτάσεις δάσους :)..Και μετά την αυτοκριτική μου - τέλος.

υγ...πολύ ασύναρτητες και ξεκάρφωτες σκέψεις, ό,τι να ναι, άντε γεια